Het in de familie houden: consanguine huwelijken en genetische aandoeningen, van Islamabad tot Bradford
- Martina Merten, freelance gezondheidszorgjournalist
- Islamabad
- info{at}martina-merten.de
Huwelijken met naaste familieleden is in veel landen en onder hun emigranten een traditie, die tot hogere percentages genetische afwijkingen leidt. Martina Merten, die verslag doet vanuit Islamabad, vraagt zich af hoe deze aandoeningen kunnen worden teruggedrongen
Een miljard mensen wereldwijd leeft in landen waar huwelijken tussen familieleden gebruikelijk zijn. Van dit miljard is een op de drie mensen getrouwd met een achterneef of een naast familielid of is het nageslacht van een dergelijk huwelijk.12 De frequentie van genetische afwijkingen bij dergelijke kinderen is ongeveer twee keer zo hoog als bij kinderen van niet-verwante ouders.12
In sommige Zuid-Aziatische, Midden-Oosterse en Noord-Afrikaanse landen is maar liefst de helft van de huwelijken consanguïne.1 In Pakistan trouwt de helft van de bevolking met een neef of achterneef, meer dan in enig ander land.3 Op het platteland kan dit oplopen tot 80%, zegt Hafeez ur Rehman, een antropoloog aan de Quaid-i-Azam Universiteit in Islamabad. Emigranten uit deze regio’s houden deze tradities soms in stand.
De gewoonte in al deze landen is vergelijkbaar, vertelde hij aan The BMJ, omdat trouwen binnen de naaste familie garandeert dat rijkdom in de familie blijft. Partners hebben een vergelijkbare sociaaleconomische status en vergelijkbare familiegewoonten. Tussen de schoonouders kan al een goede band bestaan. En het aantal echtscheidingen zou lager zijn.
Hafeez voegt daaraan toe: “In onze cultuur staat trouwen uit liefde nog steeds niet in hoog aanzien, ook al kiezen jongere, goed opgeleide mensen steeds vaker voor dat pad.”
Volgens de Pakistan Demographic and Health Survey in 2012-13 neemt de kans op een huwelijk uit liefde toe met het opleidingsniveau van de vrouw. Maar opleiding blijft een uitzondering: slechts 36% van de vrouwen en 46% van de …