Dlaczego stada ptaków przemieszczają się jednomyślnie?

Każdej jesieni stada ptaków rozpoczynają migrację do cieplejszych terytoriów. Ale jak udaje im się pozostać w tak doskonałej formacji?

Imponujące, idealnie zgrane w czasie manewry lotnicze ptasich stad, jak również ich symetryczne formowanie się w grupy, można podsumować prostym modelem, według naukowców z Budapesztu na Węgrzech.

Model ustalił, że ptaki zbiorowo przechodzą ze stanu lotu do stanu lądowania, podczas którego działanie grupy przeważa nad indywidualnymi zamiarami lądowania każdego ptaka, zgodnie z badaniem, opublikowanym we wrześniowym wydaniu New Journal of Physics.

Chociaż nie wszystkie ptaki migrują, te, które migrują, zazwyczaj kierują się na południe, to jak daleko na południe zależy od konkretnego gatunku, według Smithsonian National Zoological Park. Naukowcy od dawna starają się ustalić powód, dla którego ptaki migrują, z teoriami sugerującymi, że ptaki preferują jedzenie owoców, co może prowadzić do migracji, lub może być wymogiem dla środowisk nie zalesionych.

Sezonowe niedobory żywności są bardziej prawdopodobnym powodem, według ekologów z Uniwersytetu Arizony w Tucson. Po zbadaniu 379 gatunków ptaków wędrownych, naukowcy ustalili, że numer jeden predyktor, że gatunek miał migrować był brak żywności. Wyniki badań są szczegółowo opisane w numerze American Naturalist z marca 2007 r.

„Jeśli masz do czynienia z niedoborem żywności, masz dwie opcje”, powiedziała W. Alice Boyle, adiunkt na wydziale ekologii UA i współautorka badań, w oświadczeniu. „Możesz albo żerować z innymi ptakami, albo migrować.

Podobnie jak migrujące stada ptaków mogą być zauważone w ciągu dnia, większość ptaków migruje w nocy (kiedy powietrze jest chłodniejsze i spokojniejsze, i jest mniej drapieżników), lecąc w tandemie, nawet jeśli są 655 stóp (200 metrów) lub więcej od siebie, według badań Uniwersytetu Illinois opublikowanych w lipcu 2008 roku w czasopiśmie Integrative and Comparative Biology.

Niektóre ptaki, w tym łabędzie, gęsi, żurawie, pelikany i flamingi, tworzą ciasne, V-kształtne wzory, podczas gdy inne latają razem w luźnych stadach. V-kształtne formacje pomagają ptakom zachować energię, ponieważ każdy ptak leci nieco przed innym, jest mniejszy opór wiatru. Aby zachować sprawiedliwość, ptaki na zmianę są z przodu, z każdym ptakiem poruszającym się do tyłu, gdy się zmęczą, zgodnie z National Park Service.

Wiek, płeć i rozmiar ciała również odgrywają rolę w tym, kto prowadzi formację V. W stadzie dorosłych i młodych ptaków, młode zwykle nie prowadzą, ponieważ są mniej zdolne do utrzymania wysokich prędkości w pozycji lidera i spowolniłyby całe stado, według badań szwedzkich naukowców opublikowanych w numerze czasopisma Behavioral Ecology ze stycznia 2004 r.

Badacze ustalili również, że pelikany, które latają w formacji grupowej rzadziej biją skrzydłami i mają niższe tętno niż te, które latają samotnie. W ten sposób ptaki, które lecą w formacji V, oszczędzają bardzo potrzebną energię podczas długich, trudnych podróży.

Ta formacja V poprawia również komunikację i koordynację w stadzie, pozwalając ptakom na lepszą orientację i bardziej bezpośrednie podążanie trasą. W formacji każdy ptak jest brany pod uwagę, jak wynika z badań szwedzkich.

Masz pytanie? Wyślij je e-mailem do Małych Tajemnic Życia, a my postaramy się na nie odpowiedzieć. Due to the volume of questions, we unfortunately can’t reply individually, but we will publish answers to the most intriguing questions, so check back soon.