News & Events

There are five basic types of research studies, each designed to answer different kinds of questions. The five types of studies are discussed below.

1. Case Studies

Case studies look at a single subject (e.g., a child with autism) or a single case (e.g., a classroom for children with autism). Studia przypadków są zazwyczaj wykorzystywane w badaniach, które opisują rozwój jednostki, grupy lub sytuacji w pewnym okresie czasu w celu dostarczenia szczegółowego opisu tego, co dzieje się w rzeczywistym kontekście.

• Zaletą studium przypadku jest to, że pozwala badaczowi zebrać wiele informacji na temat jednej osoby lub jednego przypadku.
• Wadą studium przypadku jest to, że informacje zebrane o jednej osobie lub małej grupie osób nie mogą być łatwo zastosowane lub uogólnione do innych osób lub innych przypadków w innych sytuacjach lub innych ustawieniach, a zatem mogą być ograniczone zastosowanie.

Kliknij tutaj, aby sprawdzić przykładowe studium przypadku.

2. Badania korelacyjne

Badania korelacyjne poszukują związku między dwiema lub więcej zmiennymi lub rzeczami, które naturalnie występują w tym samym środowisku. Badania korelacyjne nie mogą nam powiedzieć nic o przyczynie i skutku, jedynie to, że istnieje związek między dwoma lub więcej rzeczami. Na przykład, badanie może być zaprojektowane w celu ustalenia, czy istnieje związek między liczbą dzieci z autyzmem w danej społeczności a miesiącem ich urodzenia.

Rysunek 1 przedstawia wykres słupkowy badania liczby dzieci z autyzmem i miesiąca urodzenia. Wykres ilustruje, że więcej dzieci z autyzmem urodziło się w miesiącach zimowych (listopad, grudzień i styczeń) niż latem, wiosną czy jesienią.

Chociaż wykres ten pokazuje związek między przypadkami autyzmu w jednej społeczności a miesiącem urodzenia, nie możemy przyjąć założenia, że zimowe urodziny powodują autyzm. Być może jakaś inna zmienna, której nie wzięliśmy pod uwagę (taka jak choroba) ma wpływ na dwie badane zmienne.

• Zaletą badań korelacyjnych jest to, że wiele informacji o dużej liczbie osób może być zebranych w jednym punkcie w czasie.
• Wadą badań korelacyjnych jest to, że nie jest możliwe kontrolowanie innych czynników poza badaniem, które mogą mieć wpływ na badania.

Kliknij tutaj, aby sprawdzić przykładowe badania korelacyjne.

3. Badania podłużne

Badania podłużne mogą dostarczyć nam informacji o tym, jak ludzie rozwijają się w czasie. Tego typu badania śledzą jedną grupę ludzi (zwaną kohortą) w czasie, mierząc to samo zachowanie wiele razy. Na przykład, możemy chcieć ustalić, czy dzieci z autyzmem osiągają lepsze wyniki w testach sprawnościowych w klasach samodzielnych niż w klasach integracyjnych. Najlepszym projektem badawczym dla odpowiedzi na to pytanie byłoby śledzenie jednej kohorty dzieci z autyzmem, które spędziły czas w obu środowiskach.

Na Rysunku 2, ten projekt jest przedstawiony za pomocą wykresu liniowego.

Jak pokazano na wykresie, dzieci z tej kohorty osiągały lepsze wyniki w klasach 1 i 4, kiedy przebywały w klasach integracyjnych, niż w klasach 2 i 3, kiedy przebywały w środowiskach samodzielnych.

• Zaletą badań podłużnych jest to, że pozwalają one badaczom na określenie czasu w trakcie rozwoju, kiedy zachodzą zmiany.
• Wadą badań podłużnych jest to, że ich przeprowadzenie zajmuje dużo czasu. (Zauważ, że w przykładzie na Rysunku 2, badanie trwało cztery lata.)

Kliknij tutaj, aby sprawdzić przykładowe badanie podłużne.

4. Badania eksperymentalne

Badania eksperymentalne są kontrolowane w ten sposób, że badacz manipuluje jedną zmienną, aby określić jej wpływ na inne zmienne. W rozwoju i testowaniu interwencji stosuje się dwa podstawowe typy badań eksperymentalnych: randomizowane badania grupowe i badania pojedynczych przypadków.

Pierwszy typ obejmuje eksperymentalne badania grupowe, w których uczestnicy są losowo przydzielani albo do grupy otrzymującej interwencję (grupa eksperymentalna) albo do grupy kontrolnej. Grupa kontrolna wykonuje wszystkie te same kroki co grupa eksperymentalna, ale nie otrzymuje interwencji, która jest przedmiotem badania. Dlatego, jeśli badanie jest dobrze kontrolowane, można wnioskować, że różnice między grupą eksperymentalną i kontrolną na końcu badania wynikają z interwencji.

Drugim typem badania eksperymentalnego często stosowanym w badaniach interwencyjnych jest projekt pojedynczego przypadku (SCD). Wiele badań z udziałem dzieci z autyzmem, szczególnie tych, w których analizuje się terapię behawioralną i edukacyjną, wykorzystuje projekt pojedynczego przypadku. Zamiast badać różnice między grupami uczestników, którzy otrzymują i nie otrzymują interwencji, projekt pojedynczego przypadku obejmuje indywidualnych uczestników lub małą grupę uczestników, którzy zapewniają własną kontrolę dla porównania. Na przykład, badacz może być zainteresowany ustaleniem, czy nowe narzędzie interwencji komunikacyjnej na tablecie poprawia umiejętności komunikacyjne.

• Zaletą randomizowanych badań eksperymentalnych jest to, że projekt badawczy pozwala badaczom na zbadanie związków przyczynowo-skutkowych.
• Wadą randomizowanych badań eksperymentalnych jest to, że wyniki nie zawsze mogą być uogólnione na świat rzeczywisty. Dzieje się tak dlatego, że tego rodzaju badaniom brakuje autentyczności „świata rzeczywistego”; to znaczy, że to, co występuje w kontrolowanym środowisku badania, może bardzo różnić się od tego, co może wystąpić w rzeczywistym otoczeniu, takim jak typowa klasa.

Kliknij tutaj, aby sprawdzić przykładowe badanie eksperymentalne.

5. Badania kliniczne

Badania kliniczne są specyficznym rodzajem randomizowanych grupowych badań eksperymentalnych. Badania kliniczne są najprawdopodobniej prowadzone w środowisku medycznym lub innym środowisku klinicznym. Podobnie jak eksperymentalne badania grupowe, badania kliniczne wykorzystują grupę eksperymentalną/kontrolną, w której uczestnicy są losowo przydzielani do otrzymywania eksperymentalnego leczenia (np. leku na objawy autyzmu) lub placebo (pigułki z cukrem).

W obu randomizowanych badaniach grup eksperymentalnych i badaniach klinicznych uczestnicy nie są informowani o przydzieleniu do grupy, aby zabezpieczyć się przed oczekiwaniami uczestników dotyczącymi interwencji lub leczenia. Ponadto, w dobrze zaprojektowanych badaniach, eksperymentatorzy nie są informowani o przydziale do grupy, aby ustrzec się przed oczekiwaniami badaczy dotyczącymi interwencji lub leczenia. To znaczy, jeśli uczestnicy oczekują, że ich stan się poprawi, ponieważ wiedzą, że są leczeni, może im się rzeczywiście poprawić; podobnie, jeśli badacze oczekują, że interwencja będzie skuteczna, mogą ją tak postrzegać, niezależnie od tego, czy leczenie jest rzeczywiście skuteczne, czy nie! Ten nieświadomy stan jest tym, co badacze nazywają byciem ślepym na warunki eksperymentu. Kiedy zarówno uczestnicy, jak i eksperymentatorzy są nieświadomi, jest to określane jako badanie z podwójnie ślepą próbą i jest sposobem na zapewnienie obiektywnych wyników.

• Zaletą badań klinicznych jest to, że mogą one określić skuteczność interwencji. Dzieje się tak, ponieważ interwencja jest porównywana z placebo lub stanem kontrolnym.
• Wadą badań klinicznych jest to samo, co w przypadku randomizowanych badań eksperymentalnych, czyli wyniki badania nie zawsze mogą być uogólnione na rzeczywiste warunki życia.

Kliknij tutaj, aby sprawdzić przykładowe badanie kliniczne.

Czytanie i interpretowanie badań może być trudnym zadaniem. Jednak dzięki wytrwałości i praktyce można nauczyć się wygodnie poruszać w piśmiennictwie naukowym w celu podejmowania świadomych decyzji dotyczących leczenia dziecka. Ta sekcja została napisana, aby dać Ci podstawowe zrozumienie modelu naukowego leżącego u podstaw badań naukowych. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w poradniku dla rodziców OAR dotyczącym badań naukowych.