Three Children
Weelderig en golvend, dit landschap is een schilderkunstig feest dat Bellows ons voorzette. De schilder en zijn gezin hadden in 1918 een zomerverblijf gehad in Middletown, Rhode Island, ten noorden van Newport, en keerden terug in 1919, na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Het lijkt erop dat dit schilderij werd gemaakt tijdens een excursie van Middletown naar Sakonnet aan de andere kant van de Sakonnet-rivier, die in de verte te zien is. De rivier (eigenlijk een zeestraat) was op het breedste punt minder dan een mijl breed en Middletown ligt op ongeveer tien mijl afstand. Het gebied daalt af van glooiende heuvels naar moerassen en zoutweiden die nog relatief ongestoord zijn.1
Een intieme sfeer doordringt het beeld, en het groene landschap omhult de rotsachtige voorgrond die het toneel is van drie kinderen en een hond. (Bellows omringt zelfs de rots met het diepe groen.) De meisjes zijn zijn dochters, Anne en Jean, en de jongen was Joseph Carr, zoon van een plaatselijke boer. Hoewel Bellows zich in deze zomer veel bezighield met portretschilderen, zijn de kinderen geen portretten maar gewoon stille figuren in een sterk licht.
We voelen dat de kinderen belangrijk zijn voor de kunstenaar, maar hun onbeweeglijkheid en de barrière-achtige rots is opvallend. Er is een eigenaardige dualiteit in het tafereel, twee contrasterende motieven, alsof hij eerst het landschap plande (hij gaf vaak de voorkeur aan een hoog gezichtspunt) en daarna de kinderen en de rots als een meer persoonlijke noot introduceerde. In feite lijkt de rots een waarschijnlijke plaats van waaruit hij de groene vlakte erachter had kunnen schilderen, maar het is niet duidelijk vanuit welk gezichtspunt hij de kinderen ziet. Zijn besluit om zijn gezichtspunt te versluieren betekent dat we het schilderij niet betreden, we blijven buitenstaanders van zowel de figuren als het landschap.
Hoewel de rots zelf ons zicht belemmert, is hij stoutmoedig geschilderd met levendige, improviserende kriskras penseelvoering, terwijl de kinderen zijn geschilderd in brede kleurvlakken met vage contouren in de felle zon. Het overheersende geel en groen van hun kleding brengt hen in verband met het lichtgroene grasveld achter hen, de plaats van waaruit zij naar deze buitenpost zijn geklommen. Die plek beneden is prachtig geschilderd en heeft het gevoel van een betoverde plek, vooral links waar de wuivende bomen de witte huizen beschermen. In de verte, onder de smalle strook wolken en lucht, ligt de diepblauwe rivier en de heuvels in de richting van Middletown. Ondanks de titel is het landschap achter de drie kinderen het hart van zijn schilderij.
George Bellows was een van Amerika’s beste schilders van het begin van de twintigste eeuw, die uitblonk in landschappen, stadsgezichten, portretten en sportafbeeldingen.
Hij is misschien wel het beroemdst om zijn boksschilderijen. Hij was ook een belangrijk lithograaf. Als een kunstenaar in de realistische traditie, wordt hij gezien als iemand die de prestaties absorbeerde van de grote Amerikanen wiens levens het zijne overlapten -inslow Homer en Thomas Eakins. Zijn prestatie was gedenkwaardig, en zijn dood op tweeënveertigjarige leeftijd ontnam ons een belangrijke schilder op zijn hoogtepunt.
Essay van William Kloss, Art in the White House, 2nd edition (Washington, DC: White House Historical Association, 2008), 251. Copyright © 2008 by White House Historical Association.
1 Zie Charles H. Morgan, George Bellows, Painter of America (New York: Reynal & Company, 1965), 225. Deze vroege studie over Bellows is gebaseerd op correspondentie en andere documenten, hoewel ze soms onbetrouwbaar is. Een meer recente studie is Michael Quick e.a., The Paintings of George Bellows (Fort Worth: Amon Carter Museum; Los Angeles County Museum of Art; en New York: Harry N. Abrams, 1992).