Scarlett O’Hara

Scarlett O’Hara
Scarlett O’Hara, as she appears in Gone With the Wind (film)
Appears in	Gone With the Wind (book) Gone With the Wind (film) Scarlett
Gender	Female
Homeland	Tara, Georgia
Hometown	Tara, Georgia
Family	Charles Hamilton (1st husband; deceased) Frank Kennedy (2nd husband; deceased) Rhett Bulter (3rd husband; gescheiden en hertrouwd) Ella Lorena Kennedy (dochter bij Frank, Weg met de wind Boek) Eugenie “Bonnie Blue” Victoria Butler (dochter bij Rhett; overleden) Katie “Cat” Colum Butler (dochter bij Rhett in Scarlett) Wade Hampton Hamilton (zoon bij Charles, Weg met de wind Boek) Ongeboren kind (tweede kind bij Rhett, overleden, miskraam) Ashley Wilkes (zwager; Melanies echtgenoot) Melanie Hamilton (schoonzuster van Charles; overleden) Will Benteen (zwager) Caroline Irene “Carreen” O’Hara (zus) Susan Elinor “Suellen” Benteen née O’Hara (zus) Gerald O’Hara Jr. (naam van 3 broers, allen overleden) Ellen O’Hara née Robillard (moeder, overleden) Gerald O’Hara (vader, overleden) Andrew O’Hara (oom van vaderskant) Beau Wilkes (neef) Carey (oom; Pauline’s echtgenoot) Eleanor Butler (schoonmoeder, genoemd in Scarlett) Eulalie Robillard (tante van moederszijde) James O’Hara (oom van vaderszijde) Katie Scarlett O’Hara (grootmoeder van vaderszijde) Margaret Butler (echtgenote van Ross, genoemd in Scarlett) Pauline Robillard (tante van moederszijde) Philippe Robillard (neef van haar moeder; overleden) Pierre Robillard (grootvader van moederszijde) Rosemary Butler (schoonzuster) Ross Butler (zwager genoemd in Scarlett) Solange Robillard née Prudhomme (grootmoeder van moederszijde; overleden) Steven Butler (schoonvader genoemd in Scarlett; overleden) Susie Benteen (nicht)
Leeftijd	16 – 28 (Gone With the Wind) c. jaren ’30 (Scarlett)
Lidmaatschappen	Confederate States of America Fayette Female Academy

Familie

• Naam: Scarlett O’Hara
• Schepper: Margaret Mitchell
• Verhaalster: Vivien Leigh (Gone with the Wind)
  Joanne Whalley (Scarlett)
• Volledige naam: Katie Scarlett O’Hara Hamilton Kennedy Butler
• Echtgenoot: Charles Hamilton (1e; overleden)
  Frank Kennedy (2e; overleden)
  Rhett Butler (3e; gescheiden en hertrouwd)
• Geslacht: Vrouw
• Familie: Gerald O’Hara (vader, overleden)
  Ellen O’Hara née Robillard (moeder, overleden)
  Susan Elinor “Suellen” Benteen née O’Hara (zus)
  Caroline Irene “Carreen” O’Hara (zus)
  Gerald O’Hara Jr. (naam van 3 broers, allen overleden)
• Kinderen: Wade Hampton Hamilton (zoon met Charles)
  Ella Lorena Kennedy (dochter met Frank)
  Eugenie Victoria “Bonnie Blue” Butler (dochter met Rhett; overleden)
  Ongeboren kind (tweede kind met Rhett; overleden)
  Katie Colum “Cat” Butler (dochter met Rhett in Scarlett)
• Relativen: Ashley Wilkes (zwager; man van Melanie)
  Melanie Wilkes née Hamilton (schoonzus van Charles; overleden)
  Beau Wilkes (neef)
  Will Benteen (zwager)
  Susie Benteen (nicht)
  Pauline Robillard (tante van moederszijde)
  Carey (oom; Pauline’s echtgenoot)
  Eulalie Robillard (tante van moederszijde)
  Philippe Robillard (neef van haar moeder; overleden)
  James O’Hara (oom van vaderszijde)
  Andrew O’Hara (oom van vaderszijde)
  Pierre Robillard (grootvader van moederszijde)
  Solange Robillard née Prudhomme (grootmoeder van moederszijde; overleden)
  Katie Scarlett O’Hara (grootmoeder van vaderszijde)
  Steven Butler (schoonvader genoemd in Scarlett; overleden)
  Eleanor Butler (schoonmoeder; genoemd in Scarlett)
  Rosemary Butler (schoonzuster)
  Ross Butler (zwager; genoemd in Scarlett)
  Margaret Butler (echtgenote van Ross; genoemd in Scarlett)
• Godsdienst: Rooms-katholiek
• Nationaliteit: Iers-Amerikaans, Frans-Amerikaans

Overzicht

Katie Scarlett O’Hara is een fictief personage en de hoofdpersoon in de roman Gone with the Wind van Margaret Mitchell uit 1936 en in de latere gelijknamige film, waarin ze wordt vertolkt door Vivien Leigh. Zij is ook de hoofdpersoon in de musical Scarlett uit 1970 en het boek Scarlett uit 1991, een vervolg op Gone with the Wind dat werd geschreven door Alexandra Ripley en in 1994 werd bewerkt tot een televisie-miniserie. Tijdens de eerste versies van de oorspronkelijke roman noemde Mitchell haar heldin “Pansy”, en pas vlak voordat de roman gedrukt werd koos ze voor de naam “Scarlett”.

Biografie

O’Hara is het oudste nog levende kind van Gerald en Ellen O’Hara. Ze werd in 1844 of 1845 geboren op de plantage Tara van haar familie in Georgia. Ze werd Katie Scarlett genoemd, naar haar vaders moeder, maar wordt altijd Scarlett genoemd, behalve door haar vader, die naar haar verwijst als “Katie Scarlett. “Template:Sfn Ze stamt uit een katholieke familie van Ierse afkomst aan vaderskant, en Franse afkomst aan moederskant, met name een afstammeling van een aristocratische Savannah familie aan moederskant, de Robillards. O’Hara heeft zwart haar, groene ogen en een bleke huid. Ze is beroemd om haar modieus smalle taille. Scarlett heeft twee jongere zussen, Susan Elinor (“Suellen”) O’Hara en Caroline Irene (“Carreen”) O’Hara, en drie kleine broertjes die op jonge leeftijd zijn gestorven. Haar broertjes zijn begraven op de familiebegraafplaats in Tara, en elk van hen kreeg de naam Gerald O’Hara, Jr.

O’Hara begint de roman ongetrouwd, maar met vele beaus in het graafschap; als gevolg van de afwijzing door Ashley Wilkes trouwt ze echter met Charles Hamilton, die sterft vóór de geboorte van hun zoon, Wade Hampton Hamilton. Later, temidden van Tara’s bedreiging, trouwt O’Hara met Frank Kennedy, Suellen’s minnaar, om Tara financiële zekerheid te geven en voor het gezin te zorgen. Ze krijgen samen Ella Lorena Kennedy. Kennedy sterft tijdens een inval in Shanty Town door het leger van de Unie, waar Scarlett werd aangevallen, die de inval probeerde te stoppen. Ze trouwt opnieuw met Rhett Butler, voor zijn geld, hoewel ze toegeeft dat ze “dol” op hem is. Ze krijgen Eugenia Victoria, ook bekend als “Bonnie Blue” Butler, maar zij sterft na een tragisch paardrijongeluk. Rhett kan zich niet verzoenen en verlaat Scarlett, hoewel O’Hara aan het eind van de roman belooft te proberen hem terug te winnen.

Biografie

Katie Scarlett O’Hara Hamilton Kennedy Butler is het hoofdpersonage van Margaret Mitchell’s roman uit 1936, Gone With the Wind, en van de gelijknamige film uit 1939. Oorspronkelijk werd ze aangeduid als “Pansy”, maar vlak voor de publicatie veranderde Mitchell snel de naam.

Schrander en ijdel, maar met een gebrek aan inzicht of analytisch vermogen, erft Scarlett de sterke wil van haar Ierse vader Gerald O’Hara, maar ze verlangt er diep naar haar welopgevoede, zachtaardige Frans-Amerikaanse moeder Ellen Robillard, uit een aristocratische familie in Savannah, Georgia, te behagen. Scarlett is heimelijk verliefd op Ashley Wilkes, zoon en nazaat van de naburige plantage Twelve Oaks. Ondanks de wijsheid van haar vader en haar moeder, die volhouden dat Ashley een slechte echtgenoot voor haar zou zijn, zelfs als hij bereid zou zijn de conventies te omzeilen om met haar te trouwen, is Scarlett vastbesloten om te proberen hem voor zich te winnen. De poging is een vernederende mislukking, die nog erger wordt als ze zich realiseert dat haar bekentenis, afwijzing en daaruit voortvloeiende woedeaanval allemaal werden bijgewoond door de zelfvoldane Rhett Butler. Wanneer Ashley’s verloving met de zachtmoedige Melanie Hamilton wordt aangekondigd, neemt ze wraak door met Melanies broer te trouwen, de verlegen en zachtmoedige Charles Hamilton. Slechts een paar weken na de oorlog sterft haar nieuwe echtgenoot, niet in de strijd maar aan de mazelen.

Snel daarna raakt Scarlett vol afschuw zwanger van haar kortstondige, noodlottige huwelijk. Ze baart een zoon die ze Wade Hampton Hamilton noemt. Ze past niet goed in het rijtje van rouwende weduwe of gelukzalige jonge moeder. Op aanraden van haar moeder verhuist ze naar Atlanta om bij Melanie en haar ineffectieve, kinderlijke tante Pittypat te gaan wonen. Na een kerstbezoek van Ashley wordt ook Melanie zwanger, maar omdat ze Scarletts robuuste gestel mist, valt de zwangerschap haar zwaar. Scarletts geduld, nooit haar sterkste kant, wordt tot het uiterste op de proef gesteld als Melanie’s afnemende kracht bijna constante verpleging vereist. Ze gaat bevallen net als Generaal Sherman zijn opmars naar de stad begint. Scarlett, die er niet in slaagt de overbelaste plaatselijke dokter te laten komen om te helpen bij de bevalling en ontdekt dat haar persoonlijke slavin, Prissy, heeft gelogen over haar eigen kennis, blijft met tegenzin aan Melanie’s zijde. Haar ruwe en onoprechte aanmoedigingen helpen Melanie er op de een of andere manier doorheen. Scarlett bevalt ondeskundig maar effectief van haar zoon. De bevalling, de geboorte en het gebrek aan sanitaire of deskundige zorg eisen een vreselijke tol van de nieuwe moeder, maar in het zicht van een vijandelijke invasie is een onmiddellijke evacuatie essentieel. In paniek wendt Scarlett zich onmiddellijk – niet voor het eerst of voor het laatst – tot Rhett voor hulp.

Met Rhett’s hulp en dievenvaardigheden verwerft ze wat waarschijnlijk het laatste paard in Atlanta is, een ziek oud ding, evenals een gammele wagen. Zo begint een nachtmerrieachtige tocht terug naar Tara voor Scarlett, Melanie, de pasgeborene, Scarletts peuterzoon, en Prissy. Intimideerd door troepen aan beide zijden, hongerig en ten prooi aan het weer, insecten en ruwe wegen, legt de ellendige groep pijnlijk de vijfentwintig mijl af naar Tara. Helaas, Tara is in de plunderende handen van de Yankees gevallen. Alle kostbaarheden, al het goud, geoogste gewassen en vee zijn verdwenen.

In het aangezicht van ontberingen, de verwende Scarlett schouders de problemen van haar familie en vrienden, maar de bijna verhongering en rugverscheurende, eindeloze werk verandert haar voor altijd. Ze wordt hard en berekenend. Een aanval van een deserteur dwingt haar tot zelfverdediging en ze schiet hem neer. Ziek als ze is, helpt Melanie Scarlett bij het verbergen van het lichaam en het opruimen. Hoewel Melanie aan de oppervlakte lief en liefdevol is als altijd, hebben de moeilijke tijden ook haar karakter veranderd.

Als de rest van het voormalige Zuidelijke leger naar huis troepen, keren enkele bekende gezichten terug. Een voormalige opzichter en zijn nieuwe vrouw, de arme blanke Emmy Slattery (wier naam synoniem is met haar losbandige karakter) komen “langs” met het oog op de aankoop van Tara voor zichzelf, Scarlett verneemt dat haar huis binnenkort zal worden geveild wegens belastingschulden. Nu ze gehard is, is ze bereid alles te doen wat ze moet doen, inclusief haar lichaam aan Rhett verkopen, om aan het belastinggeld te komen. Haar plan is een jammerlijke mislukking, Rhett doorziet het meteen en uiteindelijk trouwt de niet zo rouwende weduwe met de minnaar van haar zus, Frank Kennedy, voor het geld om de belastingen te betalen. Haar verharde, praktische aard heeft haar ertoe gedreven de minnaar van haar eigen zus te stelen. Daar blijft het niet bij. Nadat Rhett haar verlaat omdat hij denkt dat ze niet van haar houdt, gaat ze hem zoeken en met de dood van Melanie, vraagt Ashley Scarlett om met hem te trouwen Scarlett zegt: “Het spijt me ik hou van Rhett” zonder te weten dat Rhett luistert besluit hij dat hij haar nog steeds wil. Scarlett krijgt Rhett eindelijk terug en belooft van hem te houden en zegt dat ze zoveel kinderen zal krijgen als hij wenst. Ze krijgen al snel een meisje die ze Melanie noemen en een jongen die James heet.

Als een van de kleurrijkste personages in de literatuur daagt Scarlett de voorgeschreven vrouwenrollen van haar tijd uit. Ze betaalt een hoge prijs in de vorm van ostracisme door haar Atlanta kennissen. De drijvende kracht achter het verhaal blijft Scarletts voortdurende interne conflict tussen haar gevoelens en het verwachte gedrag voor een vrouw van haar leeftijd en klasse.

Karakter

Als de roman begint, is Scarlett O’Hara zestien. Ze is ijdel, egocentrisch, en erg verwend door haar rijke ouders. Ze kan ook onzeker zijn, maar is zeer intelligent, ondanks de pretentie van onwetendheid en hulpeloosheid van het Oude Zuiden. Ze is enigszins ongewoon onder de Zuidelijke vrouwen, die de maatschappij liever zag als sierlijke wezens die bescherming nodig hadden van hun mannen. Scarlett is zich ervan bewust dat ze zich alleen maar leeghoofdig gedraagt, en neemt de “noodzaak” ervan kwalijk, in tegenstelling tot de meeste van haar collega’s uit de Zuidelijke belles, zoals Melanie Hamilton en India Wilkes.

File:Vivien Leigh Scarlet.jpg

Op het eerste gezicht is Scarlett het toonbeeld van zuidelijke charme en vrouwelijke deugden, en een populaire belle bij de mannen op het platteland. De enige man naar wie ze echt verlangt, is haar buurman Ashley Wilkes – de enige man die ze niet kan krijgen. De Wilkes-familie heeft de traditie om te trouwen met hun neven en nichten, en Ashley is beloofd aan zijn nicht, Melanie Hamilton uit Atlanta. Scarletts motivatie in het begin van de roman is haar verlangen om Ashley’s hart te winnen. Als hij haar avances afwijst – wat geen “Southern Lady” zo snel zou doen – zoekt ze haar toevlucht in kinderachtige woede, en accepteert hatelijk het aanzoek van Charles Hamilton, Melanie’s broer, in een misplaatste poging om Ashley en Melanie terug te pakken.

Rhett Butler, een rijke oudere vrijgezel en een maatschappelijke paria, hoort Scarlett haar liefde voor Ashley uitspreken tijdens een barbecue op Twelve Oaks, het landgoed van de Wilkes. Rhett bewondert Scarletts eigenzinnigheid en haar afwijking van de geaccepteerde fatsoensnormen, maar ook haar schoonheid. Hij achtervolgt Scarlett, maar is zich bewust van haar onstuimigheid, kinderlijke wrok en haar fixatie op Ashley. Hij staat Scarlett bij in het trotseren van de juiste Victoriaanse rouwgewoonten wanneer haar man, Charles Hamilton, sterft in een trainingskamp, en Rhett moedigt haar temperamentvolle gedrag in de Atlantaanse samenleving aan. Scarlett, die gefrustreerd is door de strenge regels van de beleefde samenleving, vindt de vriendschap met Rhett bevrijdend.

De Burgeroorlog vernietigt de levensstijl waarin Scarlett is opgevoed, en de Zuidelijke samenleving stort ineen. Scarlett, die berooid achterblijft nadat het leger van Sherman door Georgia trekt, wordt de enige bron van kracht voor haar familie. Haar karakter begint te verharden als haar familieleden, de familieslaven en de familie Wilkes naar haar kijken voor bescherming tegen dakloosheid en uithongering. Scarlett wordt geldbewust en materialistischer in haar motivatie om ervoor te zorgen dat haar familie overleeft en Tara in haar bezit blijft, terwijl andere Georgische boeren hun huizen verliezen. Dit strekt zich uit tot het aanbieden van zichzelf als minnares aan Rhett; Na Rhett’s afwijzing neemt Scarlett haar toevlucht tot een huwelijk met de minnaar van haar jongere zus, Frank Kennedy, investeert ze zelf in een bedrijf en begint ze een eigen zaak, waarbij ze zich inlaat met controversiële zakenpraktijken en zelfs veroordeelden uitbuit om haar houthandel winstgevend te maken. Haar gedrag leidt tot de dood van Frank, en kort daarna trouwt ze met Rhett Butler voor “de lol” en omdat hij erg rijk is. Ze krijgen een dochtertje, Bonnie, maar zij sterft door een ongeluk bij het paardrijden, waardoor de relatie tussen Rhett en Scarlett instabiel wordt.

Scarlett is te gefixeerd op Ashley Wilkes om te beseffen dat haar achtervolging op hem verkeerd is gericht, tot de climax van de roman. Met de dood van Melanie Wilkes realiseert ze zich dat haar achtervolging van Ashley een kinderachtige romance was en dat ze al een tijdje van Rhett Butler houdt. Ze achtervolgt Rhett van het huis van de Wilkes naar hun huis, alleen om te ontdekken dat hij de hoop heeft opgegeven haar liefde ooit te ontvangen, en op het punt staat haar te verlaten. Nadat hij hem heeft verteld dat ze van hem houdt, weigert hij bij haar te blijven, wat leidt tot de beroemde zin: “My dear, I don’t give a damn.” Verscheurd door verdriet, maar vastbesloten om hem terug te winnen keert Scarlett terug naar Tara om weer op krachten te komen en een plan te maken om zich te herenigen met Rhett.

Gemeenschappelijke karakteranalyse

Scarlett’s karakter dat zowel in de roman als in de film uit 1939 wordt geportretteerd, is op het eerste gezicht gewetenloos en egoïstisch, maar haar karakterontwikkeling vertoont uiteindelijk meerdere stigma’s door die Mitchell’s thema ondersteunen. In een zeldzaam interview gaf Mitchell toe dat het thema van de roman “overleven” was, in het bijzonder het onderzoeken van menselijk gedrag in het licht van de catastrofe van de Burgeroorlog. Decennia later zijn literaire critici en auteurs het erover eens dat Scarlett’s omwenteling van een verwend, rijk meisje – typisch voor haar sociaal-economische status – naar een onafhankelijke vrouw in een meedogenloze samenleving en instabiele economie een bewijs is van de ontwikkeling van Mitchell’s personage.

Lisa Bertagnoli, auteur van Scarlett Rules, vergeleek Scarlett met een kameleon door zichzelf te veranderen van een verwend meisje in een “no-nonsense zakenvrouw die niet alleen verantwoordelijk is voor het voeden van zichzelf, maar ook van haar uitgebreide familie”. Scarlett valt op in de roman omdat alleen zij, onder haar vrouwelijke leeftijdsgenoten, de enige is die overleeft en gedijt ondanks Shermans mars door Atlanta, ondanks het feit dat ze twee keer weduwe is geworden, ondanks het feit dat ze een vrouw is in een patriarchale samenleving. Ze kreeg “nee” te horen bij bijna elke actie die ze deed om te overleven, door zowel maatschappelijke normen als haar vrouwelijke en mannelijke leeftijdsgenoten om haar heen, zoals trouwen met Frank Kennedy voor geld of zelfs het runnen van een succesvol bedrijf, en in ruil daarvoor zei ze hen “let maar op mij” in het proces.

Scarlett worstelde met haar status als vrouw vanwege de normen van de “Southern Lady” die aan het begin van de roman worden aangehaald en getoond, en die Scarlett’s leeftijdsgenoten, belichaamd in Melanie Wilkes, uitdragen. Dit wordt echter duidelijk betwist door Scarlett vanwege de erbarmelijke omstandigheden die zij moet doorstaan. Daarom worden die normen van de “Southern Lady” terzijde geschoven omdat ze niet voldoen aan haar fysieke behoeften, noch nuttig zijn voor haar fysieke overleving. De essentie van de publieke verantwoordelijkheid om een “dame” te zijn wordt op flagrante wijze veronachtzaamd vanwege haar inzet om te overleven (Fox-Genovese, p. 400). Zo wordt ze verstoten door haar leeftijdsgenoten. Scarlett houdt zich niet aan dezelfde standaardcode als in het begin van de roman, omdat haar beweegredenen zijn veranderd van maatschappelijke en klassenstand naar economische status en fysiek overleven.

Inspiratie voor het personage

File:Margaret Mitchell (portret).jpg

Margaret Mitchell placht te zeggen dat haar Gone with The Wind-personages niet gebaseerd waren op echte mensen, hoewel moderne onderzoekers overeenkomsten hebben gevonden met sommige mensen uit Mitchells eigen leven. Scarletts opvoeding leek op die van Mitchells grootmoeder van moeders kant, Annie Fitzgerald Stephens (1844-1934), die overwegend Iers katholiek was opgevoed op een plantage bij Jonesboro in Fayette, niet anders dan de familie O’Hara. Mitchell was driemaal verloofd, maar slechts tweemaal getrouwd. Haar eerste verloving was met Clifford Henry, een bajonet instructeur in Camp Gordon in de Eerste Wereldoorlog. Hij sneuvelde overzee in oktober 1918 tijdens een gevecht in Frankrijk, net als O’Hara en haar eerste echtgenoot, Charles Hamilton. Mitchells moeder kreeg griep en stierf kort voordat Mitchell naar huis kon, vergelijkbaar met Ellen O’Hara die stierf voordat Scarlett Atlanta ontvluchtte. Rhett Butler zou gebaseerd zijn op Mitchell’s eerste echtgenoot, Red Upshaw, omdat Upshaw Atlanta verliet voor het Midwesten en nooit meer terugkeerde. Haar tweede huwelijk was met John Robert Marsh, en zij waren getrouwd tot haar dood in 1949.

Vergelijkingen met andere personages

Troy Patterson van Entertainment Weekly betoogde dat Ally McBeal, het hoofdpersonage van de gelijknamige televisieserie, overeenkomsten vertoont met O’Hara en dat “Scarlett en Ally sprookjesprinsessen zijn die ongeveer net zoveel gelijkenis vertonen met echte vrouwen als Barbie en Skipper.” Patterson schreef dat Ally vergelijkbaar is omdat ze ook een kind is uit een familie van de heersende klasse, “hopeloos hunkert naar een onbeschikbare droombol”, en een “brutale zwarte kamergenote” heeft in plaats van een “mama” om haar “te troosten”. Andere karakters die vaak met Scarlett worden vergeleken zijn vele vrouwelijke protagonisten uit andere romantische epossen, met name Lara Antipova uit Doctor Zhivago en Rose DeWitt Bukater uit Titanic.

Vivian Leigh’s latere Oscar-winnende vertolking van de southern belle karakter Blanche DuBois, op het toneel en in de 1951 verfilming van A Streetcar Named Desire, heeft vergelijking getrokken met haar prestaties als Scarlett. Toevallig was de rol oorspronkelijk geschreven voor Tallulah Bankhead. Het personage van Blanche wordt vaak gezien als een tegenpool van de wilskrachtige, jeugdige Scarlett van middelbare leeftijd. Blanche worstelt met geestesziekten, gewelddadig misbruik (door Stanley) en ernstige angsten. Uiteindelijk, in tegenstelling tot Scarlett die zichzelf bij elkaar raapt om haar problemen te overwinnen, vervalt Blanche in waanzin en wordt ze opgenomen in een psychiatrische inrichting.

In de populaire cultuur

In John Kennedy Toole’s roman A Confederacy of Dunces, geeft een amateur danseres “Harlett O’Hara” (wiens echte naam Darlene is) een “southern belle” optreden in Lana Lee’s Night of Joy bar. De naam is een verwijzing naar Scarlett O’Hara. De namen “Harla,” “Scarla,” en “O’Horror” worden ook in de volksmond gebruikt om naar haar te verwijzen.

Op zoek naar Scarlett

De filmversie uit 1939 van Gone With the Wind Scarlett O’Hara lijkt qua uiterlijk, karakter en gedrag sterk op het personage uit de oorspronkelijke roman, maar er zijn enkele opmerkelijke plotverschillen. In het boek schenkt Scarlett het leven aan drie kinderen: Wade Hampton Hamilton, Ella Lorena Kennedy, en Eugenie Victoria “Bonnie Blue” Butler. In de filmversie komt alleen Bonnie voor.

Al bijna iedereen, zowel de studio als het publiek, vond dat de rol van Rhett Butler naar Clark Gable moest gaan. De uitzondering was Clark Gable zelf. De casting voor de rol van Scarlett was een beetje moeilijker. De zoektocht naar een actrice om Scarlett te spelen in de verfilming van de roman trok de grootste namen uit de filmgeschiedenis aan, zoals Bette Davis (die door haar casting als een zuidelijke belle in Jezebel uit 1937 buiten de boot viel), en Katharine Hepburn, die zelfs een afspraak eiste met producent David O. Selznick en zei: “Ik ben Scarlett O’Hara! De rol is me op het lijf geschreven.” David antwoordde nogal bot: “Ik kan me niet voorstellen dat Rhett Butler je tien jaar achtervolgt.” Jean Arthur en Lucille Ball werden ook overwogen, evenals de relatief onbekende actrice Doris Davenport. Susan Hayward werd “ontdekt” toen ze testte voor de rol, en de carrière van Lana Turner ontwikkelde zich snel na haar screentest. Joan Bennett werd algemeen beschouwd als de meest waarschijnlijke keuze, totdat zij werd verdrongen door Paulette Goddard.

De jonge Engelse actrice Vivien Leigh, vrijwel onbekend in Amerika, zag dat verschillende Engelse acteurs, waaronder Ronald Colman en Leslie Howard, in aanmerking kwamen voor de mannelijke hoofdrollen in Gone with the Wind. Haar agent was toevallig de Londense vertegenwoordiger van het Myron Selznick talentenbureau, dat geleid werd door de broer van David Selznick, een mede-eigenaar van Selznick International Pictures. Leigh vroeg haar agent om haar naam in overweging te nemen als Scarlett aan de vooravond van de Amerikaanse release van haar film Fire Over England in februari 1938. David Selznick bekeek die maand zowel Fire Over England als haar meest recente film, A Yank at Oxford, en vanaf dat moment had Leigh het voor het zeggen voor de rol van Scarlett. Selznick begon later dat jaar zeer vertrouwelijke onderhandelingen met Alexander Korda, bij wie Leigh onder contract stond, voor haar diensten. Leigh werd op de hoogte gebracht van Selznick’s interesse, en haar werd verteld dat ze voorlopig geen screentest hoefde te doen voor de rol omdat hij haar films zou bekijken.

Om publiciteitsredenen regelde David Selznick een eerste ontmoeting met Leigh op de avond in december 1938 toen de brand van het Atlanta Depot werd gefilmd op het Forty Acres achterterrein dat Selznick International en RKO deelden. Voor de pers werd het verhaal verzonnen dat Leigh en Laurence Olivier enkel op bezoek waren als gasten van Myron Selznick, die ook Olivier’s agent was, en dat Leigh in Hollywood hoopte op een rol in Olivier’s huidige film, Wuthering Heights. In een brief aan Selznick’s vrouw twee dagen later, gaf hij toe dat Leigh “het donkere paard van Scarlett” was, en na een reeks screentests, werd haar casting aangekondigd op 13 januari 1939. Vlak voor de opnamen van de film deelde Selznick aan Ed Sullivan mee: “Scarlett O’Hara’s ouders waren Frans en Iers. De ouders van Miss Leigh zijn Frans en Iers.

Hoe dan ook, Leigh werd gecast – ondanks protest van het publiek dat de rol te “Amerikaans” was voor een Engelse actrice – en Leigh won uiteindelijk een Academy Award voor haar prestatie. Sommige overeenkomsten tussen Scarlett en Vivien Leigh, de actrice die haar speelde, zijn treffend: Beiden waren ambitieus, beiden wilden niets met het moederschap te maken hebben. Beiden zwoeren dat ze nooit meer een kind zouden krijgen. Scarlett en Leigh kwamen van dezelfde Iers/Franse achtergrond. Beiden werden bejubeld als grote schoonheden, hoewel schrijfster Margaret Mitchell er zeker van was dat Scarlett geen schoonheid was in de traditionele zin. Geen van beiden hield het vol in langdurige, traditionele relaties en vriendschappen waren even moeilijk te onderhouden. Vivien Leigh leed echter aan complexe psychische aandoeningen die moeilijk voor te stellen zijn bij de ontembare Scarlett O’Hara Hamilton Kennedy Butler.

Film 1939

Casting

Terwijl de studio en het publiek het erover eens waren dat de rol van Rhett Butler naar Clark Gable moest gaan (behalve Clark Gable zelf), was de casting voor de rol van Scarlett moeilijker. De zoektocht naar een actrice om Scarlett te spelen in de verfilming van de roman trok de grootste namen uit de filmgeschiedenis aan, zoals Bette Davis (die in 1938 was gecast als een zuidelijke belle in Jezebel), en Katharine Hepburn, die zelfs een afspraak eiste met producent David O. Selznick en zei: “Ik ben Scarlett O’Hara! De rol is me op het lijf geschreven.” Selznick antwoordde nogal bot: “Ik kan me niet voorstellen dat Rhett Butler je twaalf jaar achtervolgt.” Jean Arthur en Lucille Ball werden ook overwogen, evenals de relatief onbekende actrice Doris Davenport. Susan Hayward werd “ontdekt” toen ze testte voor de rol, en de carrière van Lana Turner ontwikkelde zich snel na haar screentest. Tallulah Bankhead en Joan Bennett werden algemeen beschouwd als de meest waarschijnlijke keuzes, totdat ze werden verdrongen door Paulette Goddard.

De jonge Engelse actrice Vivien Leigh, vrijwel onbekend in Amerika, zag dat verschillende Engelse acteurs, waaronder Ronald Colman en Leslie Howard, in overweging waren voor de mannelijke hoofdrollen in Gone with the Wind. Haar agent was toevallig de Londense vertegenwoordiger van het Myron Selznick talentenbureau, geleid door David Selznick’s broer, Myron. Leigh vroeg Myron om haar naam in overweging te nemen als Scarlett aan de vooravond van de Amerikaanse release van haar film Fire Over England in februari 1938. David Selznick bekeek die maand zowel Fire Over England als haar meest recente film, A Yank at Oxford, en vond haar uitstekend, maar in geen geval een mogelijke Scarlett, want ze was “te Brits”. Maar Myron Selznick regelde voor David een eerste ontmoeting met Leigh op de avond in december 1938 toen de brand van het Atlanta Depot werd gefilmd op het Forty Acres backlot dat Selznick International en RKO deelden. Leigh en haar toenmalige minnaar Laurence Olivier (die later haar echtgenoot zou worden) waren op bezoek als gasten van Myron Selznick, die ook Olivier’s agent was, terwijl Leigh in Hollywood hoopte op een rol in Olivier’s lopende film, Wuthering Heights. In een brief aan zijn vrouw twee dagen later, gaf David Selznick toe dat Leigh “het donkere paard van Scarlett” was, en na een reeks screentests werd haar casting aangekondigd op 13 januari 1939. Vlak voor de opnamen van de film deelde Selznick aan Ed Sullivan mee: “Scarlett O’Hara’s ouders waren Frans en Iers. De ouders van Miss Leigh zijn Frans en Iers.”

Hoe dan ook, Leigh werd gecast – ondanks protest van het publiek dat de rol te “Amerikaans” was voor een Engelse actrice – maar Leigh slaagde er zo goed in de rol neer te zetten dat ze uiteindelijk een Academy Award won voor haar rol als Scarlett O’Hara.

Andere actrices

Er werd een groot aantal actrices overwogen. In feite waren er ongeveer 32 vrouwen die werden overwogen en of getest voor de rol. De zoektocht naar Scarlett begon in 1936 (het jaar van de publicatie van het boek) en eindigde in december 1938.

Tussen 1936 en 1938 kwamen de volgende actrices in aanmerking voor de rol, waarvoor Scarlett gespeeld moest worden vanaf haar 16e tot haar 28e (actrice leeftijd in 1939, het jaar van de release van Gone With the WindTemplate:’s, toen Leigh 26 was).Template:Div col

• Lucille Ball (28)
• Constance Bennett (35)
• Clara Bow (34)
• Mary Brian (33)
• Ruth Chatterton (47)
• Claudette Colbert (36)
• Joan Crawford (33)
• Bette Davis (31)
• Frances Dee (30)
• Irene Dunne (41)
• Madge Evans (30)
• Glenda Farrell (35)
• Alice Faye (24)
• Joan Fontaine (22), sister of Olivia de Havilland, who played Mellie (23)
• Kay Francis (34)
• Janet Gaynor (33)
• Paulette Goddard (29)
• Jean Harlow (28)
• Susan Hayward (22)
• Katharine Hepburn (32)
• Miriam Hopkins (37)
• Rochelle Hudson (23)
• Dorothy Lamour (25)
• Andrea Leeds (25)
• Carole Lombard (31)
• Anita Louise (24)
• Myrna Loy (34)
• Pola Negri (42)
• Maureen O’Sullivan (28)
• Merle Oberon (28)
• Ginger Rogers (28)
• Norma Shearer (37)
• Ann Sheridan (24)
• Gale Sondergaard, who also was considered for but ultimately lost the role of the Wicked Witch of the West the same year (40)
• Barbara Stanwyck (32)
• Gloria Stuart (29)
• Margaret Sullavan (30)
• Gloria Swanson (40)
• Lana Turner who was considered by Cukor to be too young to have the depth for the role (18)
• Linda Watkins (31)
• Mae West (46)
• Jane Wyman (22)
• Loretta Young (26)

Template:Div col end

Between late 1937 and mid-1938, approximately 128 actresses were nominated for the role of Scarlett through letters of suggestion sent to Selznick International Pictures from the public.

Adaptaties

In de TV-miniserie uit 1994, gebaseerd op het vervolg Scarlett, werd het personage gespeeld door de Engelse actrice Joanne Whalley.

In de Margaret Martin-musical Friday werd de rol van Scarlett O’Hara vertolkt door Jill Paice.

Andere bewerkingen

• Een musical uit 1966 was een grote hit in Japan en op het Londense West End, maar overleefde het niet in Amerika, waar Lesley Ann Warren en Harve Presnell de hoofdrollen speelden. De musical sloot na optredens in Los Angeles en San Francisco en werd nooit op Broadway uitgebracht.
• In 1980 werd een film gemaakt over de zoektocht naar Scarlett O’Hara, getiteld Moviola: The Scarlett O’Hara War met Morgan Brittany die Vivien Leigh speelde.
• In de tv-miniserie uit 1994, gebaseerd op het vervolg Scarlett, werd het personage gespeeld door de Engelse actrice Joanne Whalley.
• In the Margaret Martin musical Gone with the Wind, the role of Scarlett O’Hara was originated by Jill Paice.
• In the South Korean stage production Girls’ Generation member Seohyun played Scarlett, alongside Bada, former member of S.E.S..

Notes

Template:Reflist

Template:Refbegin

• Template:Cite book
• Template:Cite book

Template:Refend

• Short biographies of Scarlett and Vivien Leigh
• Bauer, M.D. (July 25, 2014). A study of Scarletts: Scarlett O’Hara and her literary daughters. Columbia, SC: University of South Carolina Press.

Characters

Scarlett O’Hara · Melanie Hamilton · Rhett Butler · Ashley Wilkes · Aunt Pittypat · Gerald O’Hara · Will Benteen

Locations

Georgia · Tara · Twelve Oaks · Atlanta · Five Points · Rough and Ready · Macon

Events

Introduction · Picnic of Twelve Oaks · Off to War · Move to Atlanta · The Confederate Ball · Messages of Death · Home on Furlough · Siege of Atlanta · Journey Back to Tara · The Neighborhood in Ruins · Death of a Yankee · A Fresh Start · Home from the War · The Return of Jonas · Rhett’s Imprisonment · Fanny Elsing’s Wedding

Gone With the Wind

Gerald O’Hara | Ellen O’Hara | Scarlett O’Hara | Suellen O’Hara | Carreen O’Hara | Brent Tarleton | Stuart Tarleton | John Wilkes | India Wilkes | Ashley Wilkes | Melanie Hamilton | Charles Hamilton | Frank Kennedy | Rhett Butler

Tara | Twelve Oaks | Atlanta

Metro-Goldwyn-Mayer Warner Bros. | Turner Entertainment

v – e – d
	Media	Characters	Locations	See also